Author Archives: macgiorgosgr

IPv6

Για το ότι τελειώνει/τελείωσε ο διαθέσιμος παγκόσμιος διαδικτυακός χώρος, είμαι σίγουρος ότι το ξέρεις. Να μην μπω τώρα στο προτσές να εξηγήσω και το IPv4, την αμερικάνικη-ιδιωτική ICANN και άλλα τέτοια πιπεράτα. Να πούμε μόνο ότι η ανάγκη αλλαγής σε IPv6 είναι επιβεβλημένη και θα έπρεπε να γίνει χτες. Στο οικιακό δίκτυο χρησιμοποιώ ήδη IPv6. read more »

Dust in the wind

Το λοιπό με νι στο τέλος, αναγνώστη μου, εκεί που έπλενα τα πιάτα μου ήρθε το εξής: Έχουμε δύο δεδομένα. Πρώτον, τις εξεγέρσεις σε Αίγυπτο, Τυνησία και Λιβύη, με σοσιαλφασιστικές κυβερνήσεις. Δεύτερον, την “άμμο της Σαχάρας”, η οποία τους θερινούς μήνες φτάνει μέχρι και στην Αθήνα, με τη βοήθεια των νότιων ανέμων. Μήπως μας λέει read more »

Παπατζιλίκια

Ένα από τα απεχθή πράγματα που υπάρχουν “στην πιάτσα”, όποια κι αν είναι αυτή, είναι “οι παπατζήδες”. Ο παπατζής είναι αυτός που θα πει οτιδήποτε, προκειμένου να “σε τουμπάρει”, να πας με τα νερά του, “να πουλήσει”. Ακόμα κι αν ξέρει ότι δεν ισχύει, θα πει το αντίθετο, για να “σε ρίξει”. Τις περισσότερες φορές read more »

Γιατί απεργία;

Διότι είναι και θέμα αξιοπρέπειας.

Από τις ιστορίες του κυρίου Αγησίλαου

Ο Ξενοφών ξεκλείδωσε, σήκωσε το στόρι και πήγε στο καμαράκι του, άνοιξε τις κάμερες και πήρε τη γνώριμη θέση του μπροστά στην πασιέντζα. Ο καφές άχνιζε στο πλαστικό ποτήρι. Πήγε να τραβήξει μια γουλιά, χωρίς τσιγάρο -τί μαρτύριο αυτός ο νόμος- όταν είδε μια ομάδα να παίρνει θέση στην είσοδο και να ανοίγει πανώ. -Διάολε, read more »

23 Φλεβάρη

Το 1943 γεννήθηκε η Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νέων στις 23 Φλεβάρη. Στο ιδρυτικό της κείμενο αναφέρονται μεταξύ άλλων και οι σκοποί της, που περιελάμβαναν την εθνική απελευθέρωση, την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των νέων (οικονομικών, πολιτικών, μορφωτικών και εκπολιτιστικών) και η εξόντωση του φασισμού. Τους ίδιους σκοπούς, καλούμαστε να πραγματοποιήσουμε και σήμερα, παρά το γεγονός ότι read more »

Του Αγίου

…όχι ρε αναγνώστη, χεχεχε, όχι αυτού του αγίου, …ανήμερα…! Του άλλου, του αγίου με τα σοκολατάκια, τις καρτούλες και τα τέτοια. Λοιπόν, αυτόν τον άγιο δεν τον γιόρτασα ποτές. Δύο λόγοι υπάρχουν για να μην γιορτάσεις αυτή τη μέρα. Ή να μην έχεις τί να γιορτάσεις ή να μην γουστάρεις. Το πρώτο δεν συνέβαινε, διότι read more »

Ξαφνικά

Από κει που είχαμε θερμοκρασία είκοσι βαθμών της κλίμακας Κελσίου, την άλλη μέρα το πρωί είχαμε πέντε. Κι όταν λέω την άλλη μέρα, εννοώ σήμερα. Δηλαδή την ημέρα Παρασκευή, Δεκάτη του Δεκέμβρη του έτους 2010 κατά την Κοινή Χρονολόγηση. Αλλά επειδή το Internet είναι κομματάκι αργούτσικο στο να διαδίδει αυτές τις καταπληκτικές πληροφορίες και μπορεί read more »

Ένα γιατρό ρε παιδιά!

Αυτοχρίστηκαν γιατροί λοιπόν, οι ηγήτορες του Διεθνούς Πτωχευματικού Ταμείου. Μπορεί να μή θέλουμε, αλλά αυτοί είναι υποχρεωμένοι να μας βγάλουν από την αρρώστια. Ρε συ, κάτι μου θυμίζει αυτό. Πριν 40 χρόνια κάτι ανάλογο δεν έλεγε κι ακόμα ένας; Κάτι για ασθενείς, γύψους, χειρουργεία κι άλλα ιατρικά; Μπα… Ιδέα μου θα είναι. Ορίστε;

Άντε μια…

…κι άλλη μια. Έτσι πάει πλέον, μέρα τη μέρα μετράμε, σαν τις χάντρες του κομπολογιού. Δεν ξέρω για σένα αναγνώστη μου, εγώ καμιά φορά δεν έχω όρεξη μήδε για χιούμορ. Μα, είμαστε για χιούμορ και για καλαμπούρια πια; Από την άλλη μεριά, μήπως κι αυτό -το χιούμορ δηλαδίς- είναι τρόπος να μείνουμε ζωντανοί; Πριν μερικούς read more »